עיון באוסף
עיון לפי נושא
עיון לפי אישים
אינדקס
הצגת כתב היד

עיון באוסף

20

ניפוץ מדרגת הגדלות

איש צעיר הגיע אל הרבי מרופשיץ – יהודי 'תכשיט' – כמעט גביר – יהודי בעל מדרגות ומעלות.

הוא הגיע אל הרבי מרופשיץ רק כשהיה כבר מאוחר. לפני כן הוא שוטט בעיר – כשבכל מקום היה חושך – מלבד בית אחד שהיה מואר בפנים.

זה היה הבית של הרבי מרופשיץ, אבל היהודי לא ידע זאת.

הרבי מרופשיץ ישב שם. היהודי לא הכיר אותו. והרבי מרופשיץ שלא התיימר לתפוס מעצמו כחשוב שאל אותו: "מה מביא יהודי לכאן כל כך מאוחר?" הוא ענה שהוא בא אל הרב. "לשם מה?" שאל אותו הרב – הוא ענה שבא כי שמע שכשאדם בא אל הרב וחושב על עצמו שהוא אדם בעל מדרגה גבוהה, אז הרב מנפץ לו את המחשבה הזאת. "רוצה יהודי לראות זאת ולהגיע בעצמו לכזאת מדרגה שהרבי הקדוש מרופשיץ יעשה זאת גם לו".

קרא הרבי מרופשיץ: "רק הבט – אני יהודי שזקנו כבר ארוך ואפור מאוד והייתי רוצה לגלות שאני [שווה] משהו וכך לשבור את הגדלות שלי.

אתה, אדם צעיר, כבר בטוח שאתה [שווה] משהו ורוצה לנסוע אל רב שיבטל אותך?!"

 

י.פ.

דוד כהן

Shattering the Sense of Greatness

A young man came to the Ropshitzer – a gem of a Jew – relatively affluent – well-achieved and virtuous.

He arrived in Ropshitz when it was already late. He floundered about town – it was dark everywhere – but in one house it was light – so he went straight inside.

This was indeed the Rospshitzer's house, but the Jew had no idea.

The Ropshitzer sat there – the Jew does not recognize him and the Ropshitzer acts as if unaware of his own identity – and asks him: What brings a Jew here at so late an hour? He replied that he had come to the Rebbe. For what? The Rebbe asks him – he answers that he came because he heard that when an individual who believes he is an achieved virtuous person comes to him (the Rebbe) he dismantles him. The Jew wants to see this and himself achieve such levels that the holy Ropshitzer should do the same to him.

The Ropshitzer called out: look here – I'm a Jew whose beard is already long and gray and would eagerly like to discover that I am worth something, and then act to obliterate my sense of greatness.

You, a young man, are already certain that you are worth something you already travel to a Rebbe to undo this (?!)

 

Y.F.

Dovid Cohen

ניפוץ מדרגת הגדלות

צום ראפשיצער איז געקומען א יונגער מאן – א {תחשיט} [תכשיט] א ייד – א שטיקל גביר – א ייד מיט מדרגות און מעלות.

ער איז אנגעקומען נאך ראפשיטץ איז געווען שוין שפייט. ער האט הערומגעבלאדזעט – איבעראל איז געווען פינסטר – נאר אין איין הויס האט זיך געלייכט – איז ער {דארך} [דארט] העריינגעגעאנגען.דאס איז טאקי געווען אים {ראפשיטצער} [ראפשיטצער'ס] הויז אבער דער ייד האט דאפון נישט געוואוסט.

זיצט דארט דער ראפשיצער – דער ייד קען אים נישט און דער ראפשיצער מאכט זיך נישט וויסענדיג ווער ער אליין איסט – און פרעגט אים: וואס אזוי שפעט קומט א ייד? ענטפערט ער אז ער איז געקומען צום רב. צו וואס פרעגט אים דער רב – ענטפערט ער אז ער איז געקומען ווייל ער האט געהערט דאס אז א מענש קומט צו אים וואס מיינט אז ער איז שוין א פארטיגער מדרגה מענש צערברעכט ער אים. וויל דער ייד דאס זען און אויך קומען צו אזא מדרגה אז דער הייליגער ראפשיצער זאל אים אויך אזוי טוען.

רופט זיך און דער ראפשיצער: קוק נאר – איך בין שוין א ייד מיט א לאנגער גרויער בארד און וואלט גערן אויסגעפונען דאס איך בין עפעס און אזוי ברעכען מיין גדלות.

דו א יונגער מאן דארפס ווייסט שוין דאס דו ביסט עפעס און ווילסט שוין פוהרען צו א רבי'ן אים דאס אויסצומאכען.

 

י. פ)

דוד כהן

ניפוץ מדרגת הגדלות

איש צעיר הגיע אל הרבי מרופשיץ – יהודי 'תכשיט' – כמעט גביר – יהודי בעל מדרגות ומעלות.

הוא הגיע אל הרבי מרופשיץ רק כשהיה כבר מאוחר. לפני כן הוא שוטט בעיר – כשבכל מקום היה חושך – מלבד בית אחד שהיה מואר בפנים.

זה היה הבית של הרבי מרופשיץ, אבל היהודי לא ידע זאת.

הרבי מרופשיץ ישב שם. היהודי לא הכיר אותו. והרבי מרופשיץ שלא התיימר לתפוס מעצמו כחשוב שאל אותו: "מה מביא יהודי לכאן כל כך מאוחר?" הוא ענה שהוא בא אל הרב. "לשם מה?" שאל אותו הרב – הוא ענה שבא כי שמע שכשאדם בא אל הרב וחושב על עצמו שהוא אדם בעל מדרגה גבוהה, אז הרב מנפץ לו את המחשבה הזאת. "רוצה יהודי לראות זאת ולהגיע בעצמו לכזאת מדרגה שהרבי הקדוש מרופשיץ יעשה זאת גם לו".

קרא הרבי מרופשיץ: "רק הבט – אני יהודי שזקנו כבר ארוך ואפור מאוד והייתי רוצה לגלות שאני [שווה] משהו וכך לשבור את הגדלות שלי.

אתה, אדם צעיר, כבר בטוח שאתה [שווה] משהו ורוצה לנסוע אל רב שיבטל אותך?!"

 

י.פ.

דוד כהן

Shattering the Sense of Greatness

A young man came to the Ropshitzer – a gem of a Jew – relatively affluent – well-achieved and virtuous.

He arrived in Ropshitz when it was already late. He floundered about town – it was dark everywhere – but in one house it was light – so he went straight inside.

This was indeed the Rospshitzer's house, but the Jew had no idea.

The Ropshitzer sat there – the Jew does not recognize him and the Ropshitzer acts as if unaware of his own identity – and asks him: What brings a Jew here at so late an hour? He replied that he had come to the Rebbe. For what? The Rebbe asks him – he answers that he came because he heard that when an individual who believes he is an achieved virtuous person comes to him (the Rebbe) he dismantles him. The Jew wants to see this and himself achieve such levels that the holy Ropshitzer should do the same to him.

The Ropshitzer called out: look here – I'm a Jew whose beard is already long and gray and would eagerly like to discover that I am worth something, and then act to obliterate my sense of greatness.

You, a young man, are already certain that you are worth something you already travel to a Rebbe to undo this (?!)

 

Y.F.

Dovid Cohen

ניפוץ מדרגת הגדלות

צום ראפשיצער איז געקומען א יונגער מאן – א {תחשיט} [תכשיט] א ייד – א שטיקל גביר – א ייד מיט מדרגות און מעלות.

ער איז אנגעקומען נאך ראפשיטץ איז געווען שוין שפייט. ער האט הערומגעבלאדזעט – איבעראל איז געווען פינסטר – נאר אין איין הויס האט זיך געלייכט – איז ער {דארך} [דארט] העריינגעגעאנגען.דאס איז טאקי געווען אים {ראפשיטצער} [ראפשיטצער'ס] הויז אבער דער ייד האט דאפון נישט געוואוסט.

זיצט דארט דער ראפשיצער – דער ייד קען אים נישט און דער ראפשיצער מאכט זיך נישט וויסענדיג ווער ער אליין איסט – און פרעגט אים: וואס אזוי שפעט קומט א ייד? ענטפערט ער אז ער איז געקומען צום רב. צו וואס פרעגט אים דער רב – ענטפערט ער אז ער איז געקומען ווייל ער האט געהערט דאס אז א מענש קומט צו אים וואס מיינט אז ער איז שוין א פארטיגער מדרגה מענש צערברעכט ער אים. וויל דער ייד דאס זען און אויך קומען צו אזא מדרגה אז דער הייליגער ראפשיצער זאל אים אויך אזוי טוען.

רופט זיך און דער ראפשיצער: קוק נאר – איך בין שוין א ייד מיט א לאנגער גרויער בארד און וואלט גערן אויסגעפונען דאס איך בין עפעס און אזוי ברעכען מיין גדלות.

דו א יונגער מאן דארפס ווייסט שוין דאס דו ביסט עפעס און ווילסט שוין פוהרען צו א רבי'ן אים דאס אויסצומאכען.

 

י. פ)

דוד כהן

כתב יד פרידמן