ר’ פיני עזריאל’ס אן אייניקעל פון ר’ ישעיה דינאוויצער איז געפוהרען צו ר’ רפאל בערשעווער און דעם סאווראנער רב.
איינמאל איז ער געקומען צו ר’ רפאל בערשעווער – וואס איז געווען א גרויסער עני ואביון – אויף שבת. ווען מען האט דערלאנגט חלה האט ר’ פיני געשפירט דאס זי טויג נישט.
האט ער געפרעגט: ווי אזוי קומט עס דאס די חלה איז אזוי שלעכט.
האט אים ר’ רפאל געענטפערט מען זאגט די חלה איז גערוטען אין די געסט.
האט ר’ פיני זיך אנגערופען: נו – איך בין געווען {פארטאגען} [פאראכטאגען] ביים סאווראנער רב – איז די חלה געווען {אויסגעצייכנעט} [אויסגעצייכענט] – דארטען בין איך דאך {א} [אויך?] געווען א גאסט?
ענטפערט אים ר’ רפאל: א הוה מינא וואס וואס א ייד קען פון זיך מאכען אין 8 טעג.
אין דער פרי האט מען דערלאנגט קוגעל – וואס איז שטארק גערוטען. האט ר’ פיני געפרעגט – מען זאגט דאס דער קוגעל גערוט אים געסט – פארשטיי איך נישט. איך בין דאך דער אייגענער גאסט.
רופט זיך אב ר’ רפאל – נו – א הוה מינא וואס תשובה קען העלפען.
י. פ)
פנחס לאנדוי
