פעם אחת, ר’ אשר מסטולין (אביו של ר’ ישראל מסטולין) (נפטר בתרל”ג) הגיע לכפר אחד, ואחד החסידים שלא היו לו ילדים רחמנא ליצלן, הזמין אותו אליו הביתה.
אותו חסיד מסכן היה קבצן גדול ולא היה לו שום כלי פורצלן לכבד את הרב האורח, אז אשתו שאלה משכתנה כלי פורצלן – צלחת וסיר.
ערכו שולחן עלוב בחוץ ליד המים וכיבדו את הרבי בפירות וקפה.
בזמן הסעודה נפלה הצלחת מידו של הרבי ונשברה. בעלת הביית התעצבנה אולם רחשה כבוד לרבי אז נמנעה מלומר לו “אוי הצלחת נשברה!”
לאחר מכן היא ראתה כיצד הרבי לוקח את הקערה וזורק אותה למים, ונראה היה שהוא עשה זאת במודע.
היא פחדה לומר משהו לרבי, אולם, חשבה האישה לעצמה, איזה תירוץ תתן לשכנה?
לאחר מכן, התגלה שהרבי מסטולין עשה זאת בכוונה להכעיס את האישה, באופן שבסופו של דבר יהווה רפואה עבורה.
הרוגז השפיע [לחיוב] על הדם שלה שמנע ממנה להביא ילדים.
י.פ.
אברהם הכהן
חסיד סטולין
R. Asher of Stolin (R. Yisrael’s father) (died in 5733) once arrived in a village. A hasid who, God save us! was childless implored him to come to his home. The hasid was very poor and had no porcelain utensils to honor the rebbe. So the matron borrowed a porcelain plate and bowl from a neighbor and set a poor table near the water. During the meal, the Rebbe’s plate fell and shattered, and the matron was angry but too respectful to dare say to the rebbe, “Oh! The plate broke!” At a later time, she witnessed the Rebbe taking hold of the bowl and hurling it into the water, and it seemed he did so intentionally. She was afraid to tell the Rebbe, but the wife thought to herself, what excuse will she give her neighbor? It was later revealed that the Stoliner Rebbe had intentionally broken the bowl, knowing that it would anger the woman, which would ultimately serve as a remedy. The rebbe knew the anger would affect the woman’s blood, which was causing her to be unable to conceive.
Y.F.
Avraham Cohen
Stoliner hasid
ר’ אשר סטאלנער (ר’ ישראל’ס סטאלנער פאטער) [[נפטר געווארען אין תרל”ג]] איז אמאל געקומען אין א דארף און א חסיד וואס האט ר”ל נישט געהאט קיין קינדער האט אים פארבעטען צו זיך אין הויז אריין.
דער חסיד איז נעביך געווען א גרויסער קבצן און האט נישט געהאט קיין שום פארצעליינע כלים מכבד צו זיין דעם רבין – האט די בעל הבית’טע אויסגעליען ביי א שכינה א פארצעלייענען טעלער און א שיסעל טעפעל.
מען האט געדעקט אן ארעמען טיש אין דרויסען ביי א וואסער און מען האט מכבד דעם רבין מיט פרות און קאווע.
בשעת דער סעודה {אין} [איז] ארונטער געפאלען דאס טעפעלע פונ’ם רבינ’ס האנד און איז צערבראכען געווארען. די בעל בית’טע {איג} [איז] געווארען געוואלדיג אויפגערעגט אבער זי האט צופיעל דרך ארץ געהאט צו וואגען צו זאגען דעם רבין, אמאי דאס טעפעל איז {צערבאכען} [צעבראכען] געווארען.
שפעטער זעעט זי ווי דער רבי נעמט דאס שיסעלע און ווארפט עס אריין אין וואסער אריין – און עס האט אויסגעזעען ווי דער רבי האט דאס געטון אום וויסטען.
זאגען דעם רבין האט זי מורא געהאט אבער געקאכט האט אין דער פרוי – וואס פאר א תירוץ וועט זי האבען פאר דער שכנה.
שפעטער האט זיך אבער אויסגעוויזען דאס דער סטאלנער האט דאס געטון אומוסטען ווייל ער האט געוואוסט דאס עס וועט אזוי אויפרעגען דער פרוי – און דאס וועט איז זיין {צור} [דער] רפואה.
די אויפרעגונג האט געווירקט אויף איר בלוט וואס האט פארהאלטען איר פון האבען קינדער.
י.פ)
אברהם הכהן
סטאלנער חסיד
פעם אחת, ר’ אשר מסטולין (אביו של ר’ ישראל מסטולין) (נפטר בתרל”ג) הגיע לכפר אחד, ואחד החסידים שלא היו לו ילדים רחמנא ליצלן, הזמין אותו אליו הביתה.
אותו חסיד מסכן היה קבצן גדול ולא היה לו שום כלי פורצלן לכבד את הרב האורח, אז אשתו שאלה משכתנה כלי פורצלן – צלחת וסיר.
ערכו שולחן עלוב בחוץ ליד המים וכיבדו את הרבי בפירות וקפה.
בזמן הסעודה נפלה הצלחת מידו של הרבי ונשברה. בעלת הביית התעצבנה אולם רחשה כבוד לרבי אז נמנעה מלומר לו “אוי הצלחת נשברה!”
לאחר מכן היא ראתה כיצד הרבי לוקח את הקערה וזורק אותה למים, ונראה היה שהוא עשה זאת במודע.
היא פחדה לומר משהו לרבי, אולם, חשבה האישה לעצמה, איזה תירוץ תתן לשכנה?
לאחר מכן, התגלה שהרבי מסטולין עשה זאת בכוונה להכעיס את האישה, באופן שבסופו של דבר יהווה רפואה עבורה.
הרוגז השפיע [לחיוב] על הדם שלה שמנע ממנה להביא ילדים.
י.פ.
אברהם הכהן
חסיד סטולין
R. Asher of Stolin (R. Yisrael’s father) (died in 5733) once arrived in a village. A hasid who, God save us! was childless implored him to come to his home. The hasid was very poor and had no porcelain utensils to honor the rebbe. So the matron borrowed a porcelain plate and bowl from a neighbor and set a poor table near the water. During the meal, the Rebbe’s plate fell and shattered, and the matron was angry but too respectful to dare say to the rebbe, “Oh! The plate broke!” At a later time, she witnessed the Rebbe taking hold of the bowl and hurling it into the water, and it seemed he did so intentionally. She was afraid to tell the Rebbe, but the wife thought to herself, what excuse will she give her neighbor? It was later revealed that the Stoliner Rebbe had intentionally broken the bowl, knowing that it would anger the woman, which would ultimately serve as a remedy. The rebbe knew the anger would affect the woman’s blood, which was causing her to be unable to conceive.
Y.F.
Avraham Cohen
Stoliner hasid
ר’ אשר סטאלנער (ר’ ישראל’ס סטאלנער פאטער) [[נפטר געווארען אין תרל”ג]] איז אמאל געקומען אין א דארף און א חסיד וואס האט ר”ל נישט געהאט קיין קינדער האט אים פארבעטען צו זיך אין הויז אריין.
דער חסיד איז נעביך געווען א גרויסער קבצן און האט נישט געהאט קיין שום פארצעליינע כלים מכבד צו זיין דעם רבין – האט די בעל הבית’טע אויסגעליען ביי א שכינה א פארצעלייענען טעלער און א שיסעל טעפעל.
מען האט געדעקט אן ארעמען טיש אין דרויסען ביי א וואסער און מען האט מכבד דעם רבין מיט פרות און קאווע.
בשעת דער סעודה {אין} [איז] ארונטער געפאלען דאס טעפעלע פונ’ם רבינ’ס האנד און איז צערבראכען געווארען. די בעל בית’טע {איג} [איז] געווארען געוואלדיג אויפגערעגט אבער זי האט צופיעל דרך ארץ געהאט צו וואגען צו זאגען דעם רבין, אמאי דאס טעפעל איז {צערבאכען} [צעבראכען] געווארען.
שפעטער זעעט זי ווי דער רבי נעמט דאס שיסעלע און ווארפט עס אריין אין וואסער אריין – און עס האט אויסגעזעען ווי דער רבי האט דאס געטון אום וויסטען.
זאגען דעם רבין האט זי מורא געהאט אבער געקאכט האט אין דער פרוי – וואס פאר א תירוץ וועט זי האבען פאר דער שכנה.
שפעטער האט זיך אבער אויסגעוויזען דאס דער סטאלנער האט דאס געטון אומוסטען ווייל ער האט געוואוסט דאס עס וועט אזוי אויפרעגען דער פרוי – און דאס וועט איז זיין {צור} [דער] רפואה.
די אויפרעגונג האט געווירקט אויף איר בלוט וואס האט פארהאלטען איר פון האבען קינדער.
י.פ)
אברהם הכהן
סטאלנער חסיד
Late Hasidism was perceived and presented in research as a movement of institutionalization and entrenchment that lost the initial Hasidic renaissance, and even degenerated. Recently there have been changes in research and more complex methods and approaches have been introduced that find characteristics unique to late Hasidim.
