פעם אחת, בי”ט בכסליו, הזקן [=הרבי הראשון] מצ’ורטקוב סיפר את המעשה הבא:
ר’ מיכל’ע מזלאטשוב נסע פעם אחת אל המגיד ולקח איתו לנסיעה את אחד מ’חמשת חומשי התורה שלו’ – כלומר, את אחד מבניו.
כשהגיע למעזריטש, ר’ מיכל’ע שלח את בנו אל המגיד להודיע לו על הגעתם ולבקש שיודיע להם מתי הוא יכול לקבלם.
פתח הבן את דלת [חדרו של] המגיד פעם אחת, פעמיים, אולם המגיד לא הביט בו כלל. הילד התרגז וחזר אל אביו וסיפר לו שהמגיד התעלם ממנו ושאפילו לא הביט בו.
שאל אותו ר’ מיכל’ע – “מה ראית אצל המגיד?”
ענה לו: “[ראיתי] יהודי זקן עומד שם ומתווכח עם המגיד”
השיב לו ר’ מיכל’ע: “לא הבנת בני! המגיד היה עסוק עם אליהו הנביא, ואתה מצפה שהוא יקדיש את תשומת לבו לשטויות שלך?!”
י.פ.
מיכל’ע שוחט
During one occurrence on the nineteenth of Kislev, the Elder Chortkover shared a tale. R. Mikhal of Zlotchov once made a journey to see the Maggid and brought with him one of the “Five Books of Moses”, i.e., one of his sons, with him. Upon arriving in Mezritch, R. Mikhal sent his son to the Maggid to inform him of their arrival and ask to be notified of when they could meet. The child opened the Maggid’s door twice, but the Maggid ignored him. The child grew upset and returned to his father, telling him that the Maggid had insulted him by not paying him any attention. R. Mikhal asked his son, “What did you see at the Maggid?” and the child replied, “I saw an old man arguing with the Maggid.” R. Mikhal explained, “You don’t comprehend, my child! This was actually Elijah the Prophet, with whom the Maggid was spending time! And you expect him to devote his attention to your foolishness?!'”
Y.F.
Mekhele Shokhet
איינמאל י”ט כסלו האט דער אלטער טשארטקאווער דערציילט די מעשה.
ר’ מעכעלע זלאטשאווער איז אמאל געפארען צום מגיד און האט מיטגענעמען איינע פון די חמשה חומשי תורה – איינעם פון זיינע זון.
אז ער איז אנגעקומען נאך מעזריטש האט ר’ מעכעלע געשיקט זיין קינד צום מגיד אז ער זאל אנזאגען דאס ער איס אנגעקומען און בעטן לאזן וויסען ווען ער קען צוקומען.
האט דאס קינד איינמאל – צוויימאל אויפגעמאכט די טיר צום מגיד און אבער דער מגיד האט זיך נישט אימגעקוקט אויף אים. איז דאס קינד ברוגז געווארען און זיך אונ אומגעקערט צו דעם טאטען, אין האט אים דערציילט דאס דער מגיד האט אים באליידיגט וואס ער האט זיך אפילו נישט אומגעקוקט אויף אים.
האט אים ר’ מעכעלע געפרעגט – וואס האסט געזען ביים מגיד? האט ער געענטפערט: עפעס אן אלטער ייד איז געשטאנען דארט און האט העריינגעטענ’עט אין דעם מגיד.
האט זיך ר’ מעכעלע אנגערופען: פארשטייסט נישט מיין קינד! דאס איז דאך געווען אליהו הנביא מיט וועמען דער מגיד האט פארבראכט און דו האסט ערווארטעט ער זאל זיך אבגעבען מיט דיינע נארישקייטען.
י. פ)
מעכעלע שוחט
פעם אחת, בי”ט בכסליו, הזקן [=הרבי הראשון] מצ’ורטקוב סיפר את המעשה הבא:
ר’ מיכל’ע מזלאטשוב נסע פעם אחת אל המגיד ולקח איתו לנסיעה את אחד מ’חמשת חומשי התורה שלו’ – כלומר, את אחד מבניו.
כשהגיע למעזריטש, ר’ מיכל’ע שלח את בנו אל המגיד להודיע לו על הגעתם ולבקש שיודיע להם מתי הוא יכול לקבלם.
פתח הבן את דלת [חדרו של] המגיד פעם אחת, פעמיים, אולם המגיד לא הביט בו כלל. הילד התרגז וחזר אל אביו וסיפר לו שהמגיד התעלם ממנו ושאפילו לא הביט בו.
שאל אותו ר’ מיכל’ע – “מה ראית אצל המגיד?”
ענה לו: “[ראיתי] יהודי זקן עומד שם ומתווכח עם המגיד”
השיב לו ר’ מיכל’ע: “לא הבנת בני! המגיד היה עסוק עם אליהו הנביא, ואתה מצפה שהוא יקדיש את תשומת לבו לשטויות שלך?!”
י.פ.
מיכל’ע שוחט
During one occurrence on the nineteenth of Kislev, the Elder Chortkover shared a tale. R. Mikhal of Zlotchov once made a journey to see the Maggid and brought with him one of the “Five Books of Moses”, i.e., one of his sons, with him. Upon arriving in Mezritch, R. Mikhal sent his son to the Maggid to inform him of their arrival and ask to be notified of when they could meet. The child opened the Maggid’s door twice, but the Maggid ignored him. The child grew upset and returned to his father, telling him that the Maggid had insulted him by not paying him any attention. R. Mikhal asked his son, “What did you see at the Maggid?” and the child replied, “I saw an old man arguing with the Maggid.” R. Mikhal explained, “You don’t comprehend, my child! This was actually Elijah the Prophet, with whom the Maggid was spending time! And you expect him to devote his attention to your foolishness?!'”
Y.F.
Mekhele Shokhet
איינמאל י”ט כסלו האט דער אלטער טשארטקאווער דערציילט די מעשה.
ר’ מעכעלע זלאטשאווער איז אמאל געפארען צום מגיד און האט מיטגענעמען איינע פון די חמשה חומשי תורה – איינעם פון זיינע זון.
אז ער איז אנגעקומען נאך מעזריטש האט ר’ מעכעלע געשיקט זיין קינד צום מגיד אז ער זאל אנזאגען דאס ער איס אנגעקומען און בעטן לאזן וויסען ווען ער קען צוקומען.
האט דאס קינד איינמאל – צוויימאל אויפגעמאכט די טיר צום מגיד און אבער דער מגיד האט זיך נישט אימגעקוקט אויף אים. איז דאס קינד ברוגז געווארען און זיך אונ אומגעקערט צו דעם טאטען, אין האט אים דערציילט דאס דער מגיד האט אים באליידיגט וואס ער האט זיך אפילו נישט אומגעקוקט אויף אים.
האט אים ר’ מעכעלע געפרעגט – וואס האסט געזען ביים מגיד? האט ער געענטפערט: עפעס אן אלטער ייד איז געשטאנען דארט און האט העריינגעטענ’עט אין דעם מגיד.
האט זיך ר’ מעכעלע אנגערופען: פארשטייסט נישט מיין קינד! דאס איז דאך געווען אליהו הנביא מיט וועמען דער מגיד האט פארבראכט און דו האסט ערווארטעט ער זאל זיך אבגעבען מיט דיינע נארישקייטען.
י. פ)
מעכעלע שוחט
Late Hasidism was perceived and presented in research as a movement of institutionalization and entrenchment that lost the initial Hasidic renaissance, and even degenerated. Recently there have been changes in research and more complex methods and approaches have been introduced that find characteristics unique to late Hasidim.
