בבעלז היה מנהג שבסוכות עורכים טיש ל”מוזמנים” והרבי מבעלז היה מספר על מגשי האוכל הגדולים.
המנהג נוצר כך:
כשהרבי מבעלז הגיע לבעלז הוא פגש עיר פשוטה שהייתה מושפעת ממנהגי הגויים עד כדי כך שבסוכות בעלי הבתים לא ישבו לאכול בסוכה. הרבי מבעלז הצטער על כך מאוד והכריז שבכל יום מימות החג, כל האנשים ששמם כשם האושפיזין של אותו היום – כל האברהמים, כל המשהים וכולי, צריכים לבוא אליו לסוכה. הוא מזמין אותם פנימה. מכך יצא שבעלי הבתים אכלו לפחות פעם אחת בסוכה.
לאחר מכן, נהגו שהבנים והנכדים של אותם בעלי בתים “מוזמנים” באו לאכול בסוכת הרב – והסעודות נקראו טיש ה”מוזמנים”.
י.פ.
הרבי מצאנז
The custom in Belz during Sukkot was to prave (conduct) a tish (ritual meal) for gebetene (invited guests), and the Rabbi of Belz spoke about great platters(?) of food. This custom originated from the fact that when the Belzer first arrived in Belz, he found a city that was exceedingly boorish, heavily influenced by Gentiles, to the extent that many balei batim (laymen) did not eat in a sukka. The Rabbi of Belz was greatly distressed, and therefore, he directed that an announcement be made daily during the ushpizin that all those named Avraham or Moshe, etc., are invited to his Sukka. This led to the balei batim eating at least one time in a sukka. Eventually, it became customary for the sons and grandsons of the invited guests, to be guests of the Rabbi of Belz, and these dinners became known as the gebetener tish (the table of the invitees).
Y.F.
Sanzer Rebbe
אין בעלז איז געווען א מנהג דאס סוכות האט מען געפראוועט א טיש פאר “געבעטענע” און דער בעלצער רב האט דערציילט פון גרויסע טאסען עסען.
דער מנהג קומט פון דעם:
אז דער בעלצער איז אנגעקומן אין בעלץ בעלז האט ער געטראפען א שטארק פראסטע און פארגויישטע שטאדט – אזוי ווייט דאס אים סוכות האבען מייסטע בעלי בתים נישט געגעסען אין סוכה.
דעם בעלצער רב האט דאס שטארק מצער געווען. האט ער געלאסט אויסרופן יעדן טאג פון די אושפיזין דאס אלע אברהם’ס אדער אלע משה’ס א. ז. וו [=(און) אזוי ווייטער] זאלען צו אים קומען אין סוכה ער לאדט זיי אן. אזוי ארום האבען די בעלי בתים חאטש איינמאל געגעסען אין סוכה.
שפעטער האט מען איינגעפירט דאס די זון און אייניקלעך פון די “געבעטענע” בעלי בתים זאלען זיין געסט ביים בעלזער רב – און די סעודות ווען ווערען אנגערופן דער “געבעטענער” טיש.
י.פ)
סאנצער רבי
בבעלז היה מנהג שבסוכות עורכים טיש ל”מוזמנים” והרבי מבעלז היה מספר על מגשי האוכל הגדולים.
המנהג נוצר כך:
כשהרבי מבעלז הגיע לבעלז הוא פגש עיר פשוטה שהייתה מושפעת ממנהגי הגויים עד כדי כך שבסוכות בעלי הבתים לא ישבו לאכול בסוכה. הרבי מבעלז הצטער על כך מאוד והכריז שבכל יום מימות החג, כל האנשים ששמם כשם האושפיזין של אותו היום – כל האברהמים, כל המשהים וכולי, צריכים לבוא אליו לסוכה. הוא מזמין אותם פנימה. מכך יצא שבעלי הבתים אכלו לפחות פעם אחת בסוכה.
לאחר מכן, נהגו שהבנים והנכדים של אותם בעלי בתים “מוזמנים” באו לאכול בסוכת הרב – והסעודות נקראו טיש ה”מוזמנים”.
י.פ.
הרבי מצאנז
The custom in Belz during Sukkot was to prave (conduct) a tish (ritual meal) for gebetene (invited guests), and the Rabbi of Belz spoke about great platters(?) of food. This custom originated from the fact that when the Belzer first arrived in Belz, he found a city that was exceedingly boorish, heavily influenced by Gentiles, to the extent that many balei batim (laymen) did not eat in a sukka. The Rabbi of Belz was greatly distressed, and therefore, he directed that an announcement be made daily during the ushpizin that all those named Avraham or Moshe, etc., are invited to his Sukka. This led to the balei batim eating at least one time in a sukka. Eventually, it became customary for the sons and grandsons of the invited guests, to be guests of the Rabbi of Belz, and these dinners became known as the gebetener tish (the table of the invitees).
Y.F.
Sanzer Rebbe
אין בעלז איז געווען א מנהג דאס סוכות האט מען געפראוועט א טיש פאר “געבעטענע” און דער בעלצער רב האט דערציילט פון גרויסע טאסען עסען.
דער מנהג קומט פון דעם:
אז דער בעלצער איז אנגעקומן אין בעלץ בעלז האט ער געטראפען א שטארק פראסטע און פארגויישטע שטאדט – אזוי ווייט דאס אים סוכות האבען מייסטע בעלי בתים נישט געגעסען אין סוכה.
דעם בעלצער רב האט דאס שטארק מצער געווען. האט ער געלאסט אויסרופן יעדן טאג פון די אושפיזין דאס אלע אברהם’ס אדער אלע משה’ס א. ז. וו [=(און) אזוי ווייטער] זאלען צו אים קומען אין סוכה ער לאדט זיי אן. אזוי ארום האבען די בעלי בתים חאטש איינמאל געגעסען אין סוכה.
שפעטער האט מען איינגעפירט דאס די זון און אייניקלעך פון די “געבעטענע” בעלי בתים זאלען זיין געסט ביים בעלזער רב – און די סעודות ווען ווערען אנגערופן דער “געבעטענער” טיש.
י.פ)
סאנצער רבי
Late Hasidism was perceived and presented in research as a movement of institutionalization and entrenchment that lost the initial Hasidic renaissance, and even degenerated. Recently there have been changes in research and more complex methods and approaches have been introduced that find characteristics unique to late Hasidim.
