כשהדברי חיים (הרבי מצאנז) היה בחיים, אז בתו – אשתו של ר’ אליעזר מקראקוב (נכדו של הרבי מרודשיץ), נפטרה. גם בעבורה הוא נהג אבלות רק לשעה אחת שמיד לאחריה סיים את השבעה והתנהג כרגיל כאילו לא קרה דבר.
בערב שבת (שהיה עדיין בתוך השבעה), במהלך הטיש, הוא פנה לחתנו שישב שם (אצל הרבי מצאנז נהגו שהחתן לא יושב ביחד עם ילדיו של הרב במהלך הטיש, אלא מקדישים ספסל לחתנים), ושאל אותו – “אליעזר, מדברים על שידוכים טובים בשבילך?”
(הרבי מצאנז סיפר את הסיפור הזה כדי להדגים את התנהגותו הקרה והבלתי מובנת של הרבי מצאנז בזמן צערו הגדול)
י.פ.
הרבי מצאנז
During the Divrei Hayim’s (Sanzer Rebbe) lifetime, his daughter, who was married to R. Eliezer of Krakow (a descendant of the Radoshitzer), passed away. Over her as well, he observed aveilut [the bereavement rituals] for only an hour before concluding the shiva [seven-day mourning period] and resumed his leadership as rebbe, as if nothing occurred.
During the Friday night tish [spiritual meal] (during the shiva), he turned to his son-in-law who was seated behind him. (The custom observed at the Sanzer was that the sons-in-law were not seated together with the rebbe’s children during the tish, but rather separately at their own table. This was commonly known as the “sons-in-law’s bench”). The Sanzer inquired, “Eliezer, have they proposed any favorable shiddukhim (matches) for you?”
(This anecdote was recounted by the Sanzer Rebbe to illustrate the inexplicable aloof behavior of the Sanzer [the Divrei Hayim] during a period of great anguish.)
Y.F.
Sanzer Rebbe
בשעת דעם דברי חיים’ס [סאנצער רבי] לעבען איז זיין טאכטער – די רביצין פון ר’ אליעזר קראקאווער (דעם {ראדישיצער} [ראדישיצער’ס] אן אייניקעל) געשטארבען. אויך נאך איר האט ער געפראוועט אבילות – נאר א שעה און איז דאן אויפגעשטאנען פון שבעה און האט געפירט גלייך ווי גאר נישט וואלט פאסירט – זיין רבישאפט.
פרייטאג נאכט ביים טיש (דאס הייסט נאךע איש ל נאך אין שבעה) ביים טיש דרייט ער זיך אויס צום איידעם וואס איז געזעסען אונטער אים (ביים סאנצער האט זיך געפירט דאס די איידעם’ס זענען נישט געזעסען בים טיש מיט דעם רבינ’ס קינדער נאר באזונדער ביי א טיש – דאס האט מען גערופען – דאס איידעם בענקעל) און אים געפרעגט – אליעזר מען רעדט דיר עפעס גוטע שידוכים?
(דעם סאנצער רבי האט דערציילט די מעשה צו באווייזען דאס אנפערשטענדליכע אויס קאלטע א התנהגות פון דעם סאנצער בשעת צייטן פון – גרויסען צער.)
י.פ)
סאנצער רבי
כשהדברי חיים (הרבי מצאנז) היה בחיים, אז בתו – אשתו של ר’ אליעזר מקראקוב (נכדו של הרבי מרודשיץ), נפטרה. גם בעבורה הוא נהג אבלות רק לשעה אחת שמיד לאחריה סיים את השבעה והתנהג כרגיל כאילו לא קרה דבר.
בערב שבת (שהיה עדיין בתוך השבעה), במהלך הטיש, הוא פנה לחתנו שישב שם (אצל הרבי מצאנז נהגו שהחתן לא יושב ביחד עם ילדיו של הרב במהלך הטיש, אלא מקדישים ספסל לחתנים), ושאל אותו – “אליעזר, מדברים על שידוכים טובים בשבילך?”
(הרבי מצאנז סיפר את הסיפור הזה כדי להדגים את התנהגותו הקרה והבלתי מובנת של הרבי מצאנז בזמן צערו הגדול)
י.פ.
הרבי מצאנז
During the Divrei Hayim’s (Sanzer Rebbe) lifetime, his daughter, who was married to R. Eliezer of Krakow (a descendant of the Radoshitzer), passed away. Over her as well, he observed aveilut [the bereavement rituals] for only an hour before concluding the shiva [seven-day mourning period] and resumed his leadership as rebbe, as if nothing occurred.
During the Friday night tish [spiritual meal] (during the shiva), he turned to his son-in-law who was seated behind him. (The custom observed at the Sanzer was that the sons-in-law were not seated together with the rebbe’s children during the tish, but rather separately at their own table. This was commonly known as the “sons-in-law’s bench”). The Sanzer inquired, “Eliezer, have they proposed any favorable shiddukhim (matches) for you?”
(This anecdote was recounted by the Sanzer Rebbe to illustrate the inexplicable aloof behavior of the Sanzer [the Divrei Hayim] during a period of great anguish.)
Y.F.
Sanzer Rebbe
בשעת דעם דברי חיים’ס [סאנצער רבי] לעבען איז זיין טאכטער – די רביצין פון ר’ אליעזר קראקאווער (דעם {ראדישיצער} [ראדישיצער’ס] אן אייניקעל) געשטארבען. אויך נאך איר האט ער געפראוועט אבילות – נאר א שעה און איז דאן אויפגעשטאנען פון שבעה און האט געפירט גלייך ווי גאר נישט וואלט פאסירט – זיין רבישאפט.
פרייטאג נאכט ביים טיש (דאס הייסט נאךע איש ל נאך אין שבעה) ביים טיש דרייט ער זיך אויס צום איידעם וואס איז געזעסען אונטער אים (ביים סאנצער האט זיך געפירט דאס די איידעם’ס זענען נישט געזעסען בים טיש מיט דעם רבינ’ס קינדער נאר באזונדער ביי א טיש – דאס האט מען גערופען – דאס איידעם בענקעל) און אים געפרעגט – אליעזר מען רעדט דיר עפעס גוטע שידוכים?
(דעם סאנצער רבי האט דערציילט די מעשה צו באווייזען דאס אנפערשטענדליכע אויס קאלטע א התנהגות פון דעם סאנצער בשעת צייטן פון – גרויסען צער.)
י.פ)
סאנצער רבי
Late Hasidism was perceived and presented in research as a movement of institutionalization and entrenchment that lost the initial Hasidic renaissance, and even degenerated. Recently there have been changes in research and more complex methods and approaches have been introduced that find characteristics unique to late Hasidim.
