אצל ר’ אהרון מצ’רנוביל נהגו לנסוע למקומות שונים כדי לאסוף ‘מעמד’ [=כסף כדי לתמוך בר’ אהרון והמטרות שלו]. [לשם כך] שלחו בעלי בתים חשובים – חסידים – עם פתקים. בפתקים היה כתוב המעמד [=סכום הכסף] המוערך לכל אדם.
פעם אחת, חסיד אחד הגיע לליאובה, ובין ‘הפתקים של המעמד’ היה אחד שבו היה כתוב: הנגיד ר’ מאיר ברב גבריאל 4 פעמים ח”י [=18, כלומר 72]. זה היה הסכום הגבוה ביותר שגבו בעיירה.
אבל אף אחד לא הבין מי הוא ר’ מאיר בן גבריאל. לא היה שם כזה בליאובה.
אז נזכרו שיש אדם אחד בשם מאיר, משרת של קצב. אבל לא ידעו מהו שם אביו משום שהוא לא נקרא אף פעם [לעלות לתורה]. אמנם כששאלו אותו מי הוא, הוא ענה שהוא מאיר בן גבריאל. סיפרו לו שהוא מופיע במכתב מר’ אהרון מצ’רנוביל ותובעים ממנו מעמד [=חובה כספית לתמיכה] של 72 רובל. הוא אמר בביטחון גדול: ” אם הרבי מעריך כך, בוודאי שיהיה לי איך לשלם.”
אבל באותו השבוע לא היה לו מה לאכול. אז הוא יצא אל הכפר אל גוי אחד לחפש איזו עסקה. בדרך, הוא מצא ארנק עם כסף וכשספרו את הכסף מצאו בדיוק 72 רובל.
לאחר המעשה הזה, ר’ מאיר נהייה בעל בטחון גדול – הלוו לו כסף והוא הפך
לסוחר בסכומים גדולים, ונהייה גביר גדול ונדבן.
י.פ.
הרבי מליאובה
People used to travel to collect Ma’amad [money to support the household and interests of] R. Aharon Tchernobeler. They would send distinguished householders, Chassidim with Kvitlach [lists]. The lists contained an assessment of how much each person was expected to give.
Once a Chasid came to Liove and one of the Ma’amad Kvitlech [lists] contained the following information: the Nagid [donor] R. Meir son of R. Gavriel [is assessed for] 4 times Chai [18]. There was the largest sum that they taxed in the shtetl.
No one knows however who this R. Meir Son of R. Gavriel was. No such name was known in Liove.
People reminded themselves that there was someone by the name of Meir who served as an assistant to the butcher. But no one knows his father’s name because he was never called up [to the Torah]. But when he was asked how he is called to the Torah he answered Meir son of Gavriel. He was told that there was a letter from R. Aharon Chernoybeler demanding Ma’amad [support] for 72 Rubles. He says with great confidence: I assume that if the Rebbe determined this amount, I will find the money to pay.
But in the same week, he did not have what to eat. So he visited a Gentile in a village to find some business. On the way, he found a wallet with money and when the money was counted it amounted to exactly 72 Rubles. After this story he became a person of great Bitachon [trust in God] – people would loan him money and he becamea merchant of animals and he became a very wealthy person and philanthropist.
I.F.
Liaver Rebbe
ביי ר’ אהרן טשערנאבעלער האט זיך געפיהרט דאס מען איז הערומגעפוהרען מוהנען מעמד. מען האט געשיקט חשובע בעלי בתים – חסידים – מיט קוויטלעך. אויף די קוויטעלעך איז געשטאנען דער מעמד וואס מען האט יעדעם אבגעשאצט.
איין מאל איז א חסיד געקומען קיין ליאווע און צווישען די מעמד קוויטלאך איז געווען איינער אויף וועמען איז געשטאנען געשריבען: הנגיד ר’ מאיר ברב גבריאל 4 מאל ח”י. דאס איז געווען די גרעסטע סומע וואס מען האט געטאקסט אין שטעדטעל.
קיינער ווייס ווייס אבער נישט ווער דער ר’ מאיר בן גבריאל איז? נישט דא אזא נאמען אין ליאווע.
דערמאנט מען זיך דאס עס געפינט זיך עפעס א מאיר א משרת ביים קצב. אבער מען ווייס נישט זיין פאטער’ס נאמען ווייל מען האט אים קיינמאל אויפגערופען. אבער אז מען פרעגט אים ווער ער רופט זיך אויף זאגט ער מאיר בן גבריאל. דער ציילט מען אים דאס ער איז דא צו אים א בריוועל פון ר’ אהרן טשערנאבעלער און מען מוהנט אים מעמד 72 רובעל. זאגט ער מיט גרויס בטחון: מסתמא אז דער רבי האט אזוי באשטימט וועל איך האבען אויף צו באצוהלען.
אבער אין דער סאמער וואך האט ער נישט געהאט וואס צו {צו} עסען. איז ער ארויס אין דארף צו א גוי זוכען עפעס איין צו האנדלען. אויף דען וועג האט ער געפונען א בייטעל מיט געלד און אז מען האט איבערגעציילט דאס געלד האט מען געפונען פונקט 72 רובעל.
נאך דער מעשה איז דער מאיר געווארען א גרויסער בטוח – מען האט אים {געליגען} [געליען] געלד און ער איז געווארעןא סוחר פון בהמות אין געווארען א גרויסער גביר און נדבן.
י.פ)
ליאווער רבי
אצל ר’ אהרון מצ’רנוביל נהגו לנסוע למקומות שונים כדי לאסוף ‘מעמד’ [=כסף כדי לתמוך בר’ אהרון והמטרות שלו]. [לשם כך] שלחו בעלי בתים חשובים – חסידים – עם פתקים. בפתקים היה כתוב המעמד [=סכום הכסף] המוערך לכל אדם.
פעם אחת, חסיד אחד הגיע לליאובה, ובין ‘הפתקים של המעמד’ היה אחד שבו היה כתוב: הנגיד ר’ מאיר ברב גבריאל 4 פעמים ח”י [=18, כלומר 72]. זה היה הסכום הגבוה ביותר שגבו בעיירה.
אבל אף אחד לא הבין מי הוא ר’ מאיר בן גבריאל. לא היה שם כזה בליאובה.
אז נזכרו שיש אדם אחד בשם מאיר, משרת של קצב. אבל לא ידעו מהו שם אביו משום שהוא לא נקרא אף פעם [לעלות לתורה]. אמנם כששאלו אותו מי הוא, הוא ענה שהוא מאיר בן גבריאל. סיפרו לו שהוא מופיע במכתב מר’ אהרון מצ’רנוביל ותובעים ממנו מעמד [=חובה כספית לתמיכה] של 72 רובל. הוא אמר בביטחון גדול: ” אם הרבי מעריך כך, בוודאי שיהיה לי איך לשלם.”
אבל באותו השבוע לא היה לו מה לאכול. אז הוא יצא אל הכפר אל גוי אחד לחפש איזו עסקה. בדרך, הוא מצא ארנק עם כסף וכשספרו את הכסף מצאו בדיוק 72 רובל.
לאחר המעשה הזה, ר’ מאיר נהייה בעל בטחון גדול – הלוו לו כסף והוא הפך
לסוחר בסכומים גדולים, ונהייה גביר גדול ונדבן.
י.פ.
הרבי מליאובה
People used to travel to collect Ma’amad [money to support the household and interests of] R. Aharon Tchernobeler. They would send distinguished householders, Chassidim with Kvitlach [lists]. The lists contained an assessment of how much each person was expected to give.
Once a Chasid came to Liove and one of the Ma’amad Kvitlech [lists] contained the following information: the Nagid [donor] R. Meir son of R. Gavriel [is assessed for] 4 times Chai [18]. There was the largest sum that they taxed in the shtetl.
No one knows however who this R. Meir Son of R. Gavriel was. No such name was known in Liove.
People reminded themselves that there was someone by the name of Meir who served as an assistant to the butcher. But no one knows his father’s name because he was never called up [to the Torah]. But when he was asked how he is called to the Torah he answered Meir son of Gavriel. He was told that there was a letter from R. Aharon Chernoybeler demanding Ma’amad [support] for 72 Rubles. He says with great confidence: I assume that if the Rebbe determined this amount, I will find the money to pay.
But in the same week, he did not have what to eat. So he visited a Gentile in a village to find some business. On the way, he found a wallet with money and when the money was counted it amounted to exactly 72 Rubles. After this story he became a person of great Bitachon [trust in God] – people would loan him money and he becamea merchant of animals and he became a very wealthy person and philanthropist.
I.F.
Liaver Rebbe
ביי ר’ אהרן טשערנאבעלער האט זיך געפיהרט דאס מען איז הערומגעפוהרען מוהנען מעמד. מען האט געשיקט חשובע בעלי בתים – חסידים – מיט קוויטלעך. אויף די קוויטעלעך איז געשטאנען דער מעמד וואס מען האט יעדעם אבגעשאצט.
איין מאל איז א חסיד געקומען קיין ליאווע און צווישען די מעמד קוויטלאך איז געווען איינער אויף וועמען איז געשטאנען געשריבען: הנגיד ר’ מאיר ברב גבריאל 4 מאל ח”י. דאס איז געווען די גרעסטע סומע וואס מען האט געטאקסט אין שטעדטעל.
קיינער ווייס ווייס אבער נישט ווער דער ר’ מאיר בן גבריאל איז? נישט דא אזא נאמען אין ליאווע.
דערמאנט מען זיך דאס עס געפינט זיך עפעס א מאיר א משרת ביים קצב. אבער מען ווייס נישט זיין פאטער’ס נאמען ווייל מען האט אים קיינמאל אויפגערופען. אבער אז מען פרעגט אים ווער ער רופט זיך אויף זאגט ער מאיר בן גבריאל. דער ציילט מען אים דאס ער איז דא צו אים א בריוועל פון ר’ אהרן טשערנאבעלער און מען מוהנט אים מעמד 72 רובעל. זאגט ער מיט גרויס בטחון: מסתמא אז דער רבי האט אזוי באשטימט וועל איך האבען אויף צו באצוהלען.
אבער אין דער סאמער וואך האט ער נישט געהאט וואס צו {צו} עסען. איז ער ארויס אין דארף צו א גוי זוכען עפעס איין צו האנדלען. אויף דען וועג האט ער געפונען א בייטעל מיט געלד און אז מען האט איבערגעציילט דאס געלד האט מען געפונען פונקט 72 רובעל.
נאך דער מעשה איז דער מאיר געווארען א גרויסער בטוח – מען האט אים {געליגען} [געליען] געלד און ער איז געווארעןא סוחר פון בהמות אין געווארען א גרויסער גביר און נדבן.
י.פ)
ליאווער רבי
Late Hasidism was perceived and presented in research as a movement of institutionalization and entrenchment that lost the initial Hasidic renaissance, and even degenerated. Recently there have been changes in research and more complex methods and approaches have been introduced that find characteristics unique to late Hasidim.
