חסיד סטולין, שהיה למדן גדול, נסע לסטולין. בדרכו הוא עצר בקוברין, שם היה רב שהיה מתנגד גדול אך למדן גדול וגדול בתורה.
הלך החסיד אל אותו הרב לדבר איתו בענייני תורה והרב ראה שהיהודי [החסיד] היה למדן גדול. אולם כשהוא שמע שיהודי זה גם נוסע לסטולין, הוא מיד החל לתלוש את שערותיו: “הסבר לי, מה תשיג מכך? זה ביטול תורה” ענה לו החסיד: “ההליכה אל הרבי היא כמו עלייה לרגל – לומדים [תורה] בדרך לשם ואצל הרבי לומדים מידות טובות ומוסר”
אולם אותו הרב לא התרצה.
אמר לו החסיד “אני יודע קצת לקרוא מחשבות, אם תתן לי רשות, אנסה לקרוא את מחשבותיו.” הסכים לכך הרב.
אז אמר החסיד: “אכן כן! אתה חושב עכשיו על הפסוק ‘שויתי ה’ לנגדי תמיד’!” הרב הודה שהוא בכלל עוד לא התחיל לחשוב על הנושא הזה. על כך ענה החסיד: “נו, עבור זה בדיוק, אני הולך אל הרבי שלי – הרבי מסטולין. אני יודע שהוא כן חושב על ‘שויתי ה’ לנגדי תמיד’ בכל רגע “
י.פ.
פסח לעלטשיק (חסיד סטולין)
A Stoliner hasid, who was a great lamdan (Talmudic expert) was on his way to Stolin and stopped in Kobrin, where there was a rabbi who was a great mitnaged (opponent of Hasidism) but also a great lamdan and Torah scholar. They conversed in Torah and the rabbi recognized the hasid was a great lamdan. However, when the rabbi learned that the hasid was traveling to Stolin, he at once “tore his hair” and exclaimed, “What do you mean? What will you accomplish? Bitul toire (Neglect of Torah study)!” The hasid responded, “Traveling to a rebbe is a form of being olah regel (holiday pilgrimage to Jerusalem). As we travel, we engage in Torah study, and upon arrival to the rebbe, we learn musar (ethics) and how to acquire midot tovot (good character traits).” However, the rabbi was dissatisfied with the answer, prompting the hasid to tell him, “I am a bit of a mind reader. With your consent, I will attempt to determine your thoughts.” With the rabbi’s agreement, the hasid tells him, “Oh yes! You are now contemplating the verse, “I have set God before me always” (sheviti)”. The rabbi admitted that he had not even started thinking about this topic, provoking the hasid to respond, “Well, for this reason, I indeed travel to my rebbe, the Stoliner. I am aware that he constantly meditates on the verse ‘I have set God before me always’.”
Y.F.
Pesakh Leltchik
(Stoliner hasid)
א סטאלנער חסיד א גרויסער למדן איז געפארען קיין סטאלנע. אויף דען וועג איז ער אבגעטרעטין אין קאברין. אין קאברין איז געווען א רב – א גרויסער {מתנגיד} [מתנגד] – אבער א גרויסער למדן, און גדול בתורה.
איז דער חסיד געווען ביים רב און געלערנט גערעדט אין תורה – דער רב האט דערזען דאס דער ייד {אין} [איז] א גרויסער למדן. אז ער האט אבער געהערט דאס דער ייד פארט קיין סטאלנע – האט ער זיך אזש געריסען די האר – סטייטש – וואס וועט איר אויפטוען – ביטול תורה.
ענטפערט אים דער חסיד – דאס געען צו א רבין איז א מין עולה רגל זיין – מען לערנט אויף דער וועג – און ביים רבי’ן לערנט מען זיך אויס מדות טובות – מוסר.
דער רב איז אבער נישט געווען צופרידען מיט דעם תירוץ.
זאגט אים דער חסיד – איך בין א שטיקעל יודע מחשבות אויב איר וועט מיר געבען רשות וועל איך פרוווען טרעפען וואס איר טראכט. האט דער רב איינגעשטימט אויף דעם.
זאגט אים דער חסיד – איָא! איר טראכט יעצט פון דעם פסוק ‘שויתי ד’ לנגדי תמיד!
איז זיך מודה דער רב דאס ער האט אפילו נישט אנגעהויבען צו טראכטען יעצט פון דעם ענין.
ענטפערט אים דער חסיד – נו – דאפאר פאר איך תאקי צו מיין רבי’ן – דעם סטאלנער. איך ווייס דאס ער טראכט יא יעדער רגע פון שויתי ד’ לנגדי תמיד.”
י.פ)
פסח לעלטשיק
ר’ אברהם שוחט
(סטאלנער חסיד)
חסיד סטולין, שהיה למדן גדול, נסע לסטולין. בדרכו הוא עצר בקוברין, שם היה רב שהיה מתנגד גדול אך למדן גדול וגדול בתורה.
הלך החסיד אל אותו הרב לדבר איתו בענייני תורה והרב ראה שהיהודי [החסיד] היה למדן גדול. אולם כשהוא שמע שיהודי זה גם נוסע לסטולין, הוא מיד החל לתלוש את שערותיו: “הסבר לי, מה תשיג מכך? זה ביטול תורה” ענה לו החסיד: “ההליכה אל הרבי היא כמו עלייה לרגל – לומדים [תורה] בדרך לשם ואצל הרבי לומדים מידות טובות ומוסר”
אולם אותו הרב לא התרצה.
אמר לו החסיד “אני יודע קצת לקרוא מחשבות, אם תתן לי רשות, אנסה לקרוא את מחשבותיו.” הסכים לכך הרב.
אז אמר החסיד: “אכן כן! אתה חושב עכשיו על הפסוק ‘שויתי ה’ לנגדי תמיד’!” הרב הודה שהוא בכלל עוד לא התחיל לחשוב על הנושא הזה. על כך ענה החסיד: “נו, עבור זה בדיוק, אני הולך אל הרבי שלי – הרבי מסטולין. אני יודע שהוא כן חושב על ‘שויתי ה’ לנגדי תמיד’ בכל רגע “
י.פ.
פסח לעלטשיק (חסיד סטולין)
A Stoliner hasid, who was a great lamdan (Talmudic expert) was on his way to Stolin and stopped in Kobrin, where there was a rabbi who was a great mitnaged (opponent of Hasidism) but also a great lamdan and Torah scholar. They conversed in Torah and the rabbi recognized the hasid was a great lamdan. However, when the rabbi learned that the hasid was traveling to Stolin, he at once “tore his hair” and exclaimed, “What do you mean? What will you accomplish? Bitul toire (Neglect of Torah study)!” The hasid responded, “Traveling to a rebbe is a form of being olah regel (holiday pilgrimage to Jerusalem). As we travel, we engage in Torah study, and upon arrival to the rebbe, we learn musar (ethics) and how to acquire midot tovot (good character traits).” However, the rabbi was dissatisfied with the answer, prompting the hasid to tell him, “I am a bit of a mind reader. With your consent, I will attempt to determine your thoughts.” With the rabbi’s agreement, the hasid tells him, “Oh yes! You are now contemplating the verse, “I have set God before me always” (sheviti)”. The rabbi admitted that he had not even started thinking about this topic, provoking the hasid to respond, “Well, for this reason, I indeed travel to my rebbe, the Stoliner. I am aware that he constantly meditates on the verse ‘I have set God before me always’.”
Y.F.
Pesakh Leltchik
(Stoliner hasid)
א סטאלנער חסיד א גרויסער למדן איז געפארען קיין סטאלנע. אויף דען וועג איז ער אבגעטרעטין אין קאברין. אין קאברין איז געווען א רב – א גרויסער {מתנגיד} [מתנגד] – אבער א גרויסער למדן, און גדול בתורה.
איז דער חסיד געווען ביים רב און געלערנט גערעדט אין תורה – דער רב האט דערזען דאס דער ייד {אין} [איז] א גרויסער למדן. אז ער האט אבער געהערט דאס דער ייד פארט קיין סטאלנע – האט ער זיך אזש געריסען די האר – סטייטש – וואס וועט איר אויפטוען – ביטול תורה.
ענטפערט אים דער חסיד – דאס געען צו א רבין איז א מין עולה רגל זיין – מען לערנט אויף דער וועג – און ביים רבי’ן לערנט מען זיך אויס מדות טובות – מוסר.
דער רב איז אבער נישט געווען צופרידען מיט דעם תירוץ.
זאגט אים דער חסיד – איך בין א שטיקעל יודע מחשבות אויב איר וועט מיר געבען רשות וועל איך פרוווען טרעפען וואס איר טראכט. האט דער רב איינגעשטימט אויף דעם.
זאגט אים דער חסיד – איָא! איר טראכט יעצט פון דעם פסוק ‘שויתי ד’ לנגדי תמיד!
איז זיך מודה דער רב דאס ער האט אפילו נישט אנגעהויבען צו טראכטען יעצט פון דעם ענין.
ענטפערט אים דער חסיד – נו – דאפאר פאר איך תאקי צו מיין רבי’ן – דעם סטאלנער. איך ווייס דאס ער טראכט יא יעדער רגע פון שויתי ד’ לנגדי תמיד.”
י.פ)
פסח לעלטשיק
ר’ אברהם שוחט
(סטאלנער חסיד)
Late Hasidism was perceived and presented in research as a movement of institutionalization and entrenchment that lost the initial Hasidic renaissance, and even degenerated. Recently there have been changes in research and more complex methods and approaches have been introduced that find characteristics unique to late Hasidim.
