הרבי מברודי, ר’ אברהם מנדל שטיינבערג – חסיד סדיגורה סיפר:
פעם אחת ר’ יצחק מהמבורג היה באותה עיירה בה התיישב הבעש”ט. זה היה ביום הראשון של סוכות וירד גשם כל-כך חזק, שלא יכלו לקיים מצוות סוכה.
אמרו לו שבסוכה של הבעש”ט לא יורד גשם ושחסידים שרים ורוקדים ומקיימים מצוות סוכה בהידור.
אז הוא ניגש [לשם] וזה אכן היה כך – שיכלו לשבת [בסוכה]. ר’ יצחק מהמבורג עשה קידוש וקיים אכילת כזית בסוכה – והחסידים נהנו – רקדו ושרו.
כשהוא סיים לאכול, הוא מייד עזב. החסידים שאלו אותו: “מדוע אתה בורח כך?” הוא ענה: “במושב לצים לא אשב.”
הרבי מברודי סיים את דבריו: “ראו מה זה מתנגד – הוא ראה כזה מופת ואחר כך הרשה לעצמו לומר כזה דבר”
י.פ.
יעקב טייטעלבוים
The Rabbi of Brody, Rabbi Abraham Mendel Steinberg – A Sadigurer hasid related:
R. Isaac Hamburger was once in the same town where the Besht resided. It was the first day of Sukkot and it rained so heavily that they were not able to fulfill the commandment of the Sukkah.
They told him that in the Besht’s Sukkah, it was not raining and that the hasidim were singing and dancing and fulfilling the commandment of the Sukkah amply.
So he went over and it was indeed so – it was possible to sit in it. R. Isaac Hamburger recited the Kiddush and fulfilled the commandment to eat [the amount of] an olive in the Sukkah – and the hasidim were reveling – dancing and singing.
When he finished eating, he immediately left. Hasidim asked him – “why are you running away already?” He replied: “I shall not sit in the seat of the scornful” [Psalms 1:1].
The Rabbi of Brody concluded: “See what the epitome of an opponent is – he witnessed such a miracle and afterward he permits himself to say something like that.”
I.F.
Jacob Teitelbaum
דער בראדער רב הרב אברהם מענדעל שטיינבערג – א טשארטקאווער סאדאגארער חסיד האט דערציילט:
איינמאל איז ר’ יצחק האמבורגער געווען אין דער זעלבער שטאדט ווי דער בעשט איז געזעסען. עס איז געווען דער ערשטער טאג סוכות און עס האט אזוי געגאסען דער רעגען דאס מען האט נישט געקענט מקיין מקיים זיין מצות סוכה.
האט מען אים געזאגט דאס אין בעשט’ס סוכה רעגענט עס נישט און אז חסידים זינגען און טענצין און זענען מקיים מצות סוכה בהרחבה.
איז ער צוגעגאנגען און אזוי איז תאקע געווען – מען האט געקענט זיצין. ר’ יצחק האמבורגער האט געמאכט קידוש און {מקיין} [מקיים] געווען אכילת כזית סוכה כזית בסוכה – און די חסידים האבען זיך געלעבט א גוטען טאג – געטאנצט און געזונגן.
אז ער האט אבגעגעסען איז ער באלד אוואגגעגאנגען. האבען אים חסידים געפרעגט – סטייטש וואס אנטלויפלט איר שוין. האט ער געענטפערט: במושב לצים לא אשב.
דער בראדער רב האט אויסגעפירט: זעט וואס דאס הייסט א {מתנגיד} [מתנגד] – ער האט בייגעוווינט אזא {מופס} [מופת] און דערנאך ערלויבט ער זיך אזא ווארט צו זאגען
י.פ)
יעקב טייטעלבוים
הרבי מברודי, ר’ אברהם מנדל שטיינבערג – חסיד סדיגורה סיפר:
פעם אחת ר’ יצחק מהמבורג היה באותה עיירה בה התיישב הבעש”ט. זה היה ביום הראשון של סוכות וירד גשם כל-כך חזק, שלא יכלו לקיים מצוות סוכה.
אמרו לו שבסוכה של הבעש”ט לא יורד גשם ושחסידים שרים ורוקדים ומקיימים מצוות סוכה בהידור.
אז הוא ניגש [לשם] וזה אכן היה כך – שיכלו לשבת [בסוכה]. ר’ יצחק מהמבורג עשה קידוש וקיים אכילת כזית בסוכה – והחסידים נהנו – רקדו ושרו.
כשהוא סיים לאכול, הוא מייד עזב. החסידים שאלו אותו: “מדוע אתה בורח כך?” הוא ענה: “במושב לצים לא אשב.”
הרבי מברודי סיים את דבריו: “ראו מה זה מתנגד – הוא ראה כזה מופת ואחר כך הרשה לעצמו לומר כזה דבר”
י.פ.
יעקב טייטעלבוים
The Rabbi of Brody, Rabbi Abraham Mendel Steinberg – A Sadigurer hasid related:
R. Isaac Hamburger was once in the same town where the Besht resided. It was the first day of Sukkot and it rained so heavily that they were not able to fulfill the commandment of the Sukkah.
They told him that in the Besht’s Sukkah, it was not raining and that the hasidim were singing and dancing and fulfilling the commandment of the Sukkah amply.
So he went over and it was indeed so – it was possible to sit in it. R. Isaac Hamburger recited the Kiddush and fulfilled the commandment to eat [the amount of] an olive in the Sukkah – and the hasidim were reveling – dancing and singing.
When he finished eating, he immediately left. Hasidim asked him – “why are you running away already?” He replied: “I shall not sit in the seat of the scornful” [Psalms 1:1].
The Rabbi of Brody concluded: “See what the epitome of an opponent is – he witnessed such a miracle and afterward he permits himself to say something like that.”
I.F.
Jacob Teitelbaum
דער בראדער רב הרב אברהם מענדעל שטיינבערג – א טשארטקאווער סאדאגארער חסיד האט דערציילט:
איינמאל איז ר’ יצחק האמבורגער געווען אין דער זעלבער שטאדט ווי דער בעשט איז געזעסען. עס איז געווען דער ערשטער טאג סוכות און עס האט אזוי געגאסען דער רעגען דאס מען האט נישט געקענט מקיין מקיים זיין מצות סוכה.
האט מען אים געזאגט דאס אין בעשט’ס סוכה רעגענט עס נישט און אז חסידים זינגען און טענצין און זענען מקיים מצות סוכה בהרחבה.
איז ער צוגעגאנגען און אזוי איז תאקע געווען – מען האט געקענט זיצין. ר’ יצחק האמבורגער האט געמאכט קידוש און {מקיין} [מקיים] געווען אכילת כזית סוכה כזית בסוכה – און די חסידים האבען זיך געלעבט א גוטען טאג – געטאנצט און געזונגן.
אז ער האט אבגעגעסען איז ער באלד אוואגגעגאנגען. האבען אים חסידים געפרעגט – סטייטש וואס אנטלויפלט איר שוין. האט ער געענטפערט: במושב לצים לא אשב.
דער בראדער רב האט אויסגעפירט: זעט וואס דאס הייסט א {מתנגיד} [מתנגד] – ער האט בייגעוווינט אזא {מופס} [מופת] און דערנאך ערלויבט ער זיך אזא ווארט צו זאגען
י.פ)
יעקב טייטעלבוים
Late Hasidism was perceived and presented in research as a movement of institutionalization and entrenchment that lost the initial Hasidic renaissance, and even degenerated. Recently there have been changes in research and more complex methods and approaches have been introduced that find characteristics unique to late Hasidim.
